Archief

Mijn favoriete TV-programma is Borgen. Afgelopen winter was er op tien donderdagavonden ’s avonds laat een aflevering te zien. Birgitte Nyborg, de hoofdpersoon, is een jonge vrouw die door een verrassende verkiezingsuitslag minister-president in Denemarken wordt. Natuurlijk is het allemaal verzonnen, en toch ook weer niet. Want de problemen waar zij voor staat, spelen nu. Zo moet zij beslissen of Deense soldaten nog langer in Afghanistan zullen blijven met alle risico’s van dien. Of geeft zij de Taliban steeds meer ruimte? En hoe ver moet zij gaan in het aanscherpen van milieuregels als een top industrieel zich vierkant tegenover haar opstelt. En hoe houdt ze haar innerlijk verdeelde regering overeind? Maar zo mogelijk nog groter problemen heeft zij thuis. Want haar man krijgt er steeds meer moeite mee dat zij altijd aan het werk is. De topbaan waar hij zo naar uitzag, moet hij als echtgenoot van de premier opgeven om de schijn van belangenverstrengeling te voorkomen. Hij raakt steeds meer gefrustreerd. Terwijl Birgitte haar land en regering probeert bijeen te houden, valt haar gezin steeds verder uiteen. Ook de rol van de pers krijgt alle aandacht. Daar word je niet altijd even vrolijk van. Maar ook de vreugde om de zo moedig begonnen Birgitte duurt niet lang. Wat je ziet gebeuren is dat deze idealistisch premier steeds meer haar normen en waarden inlevert. Meer dan eens krijgt haar spindoctor vrij spel om vuile zaakjes te regelen. Alsof het doel de middelen heiligt. Macht corrumpeert.

Waarom deze serie mij zo boeit? Natuurlijk allereerst omdat de acteurs en het plot geloofwaardig zijn. Maar ook omdat ik elke volgende aflevering weer hoop op een verandering ten goede. Hoop dat het toch weer goed komt tussen de premier en haar man. Hoop dat haar idealen het toch winnen van haar machtspolitiek. En soms zie ik tot mijn vreugde weer iets van hoe zij begon. Natuurlijk is deze TV-serie fictie. Maar ik vermoed dat het soms dichtbij de realiteit komt. En dat verlang je toch ook van onze eigen politici dat zij hun idealen niet prijs geven. Dat politiek niet een vuil spelletje wordt. Dat cynisme en eigenbelang niet winnen. Elke aflevering begint met een citaat van een beroemde denker. Een keer was het zelfs een citaat uit de Bijbel. Ik zou nog wel een mooi Bijbelcitaat weten voor een volgende aflevering: Overwin het kwade door het goede.

Wim Koerselman
predikant protestantse gemeente
www.grotekerkoverschie.nl